En dan is het druk

Woensdag aangekomen in Nederland. Om half 12 met de auto vertrokken uit Saint Pompont richting vliegveld Bergerac en die avond om kwart over zes stond Gerrit Jan bij station Bilthoven mij op te wachten. Auto, vliegtuig en trein.  Een storm, uitvallende treinen en dan toch nog zo snel.

Wow ik schrok hoe druk het is op Utrecht centraal, wilde het liefst gelijk terug naar de rust van Léovil.
Heerlijk om weer bij Gerrit Jan te zijn, dat dan wel weer.  De komende week staat in het teken van familie. Mijn vader wordt 80 jaar en dat gaan we in het weekend van 16 september vieren in Bergen.

In Léovil gaan de werkzaamheden door. De luiken bleken niet meer dicht te kunnen. De scharnieren waren zo vaak overgeverfd dat er bijna geen beweging meer in zat. Het schilderwerk stilgelegd en eerst met zijn allen gezocht naar een oplossing. Op zoek naar nieuwe scharnieren en de oude verwijderen leek de oplossing. Echter na wat speurwerk blijkt de maatvoering van de scharnieren afwijkend te zijn en niet meer verkrijgbaar. Een oplossing die arbeidsintensief is: van de luiken halen, in de afbijt en van de verflagen ontdoen. Gelukkig werkte deze oplossing in combinatie met het bijschaven van de luiken. Geeft wel vier dagen vertraging.

Het huis wordt ook steeds 'transparanter'.  Her en der ontstaan doorkijkjes naar bijvoorbeeld een andere etage. Hier komt het grove leidingwerk door.

De waterleidingen zijn bijna vervangen. Een geheel nieuw leidingsstelsel is aangebracht. Het grote voordeel van deze ingreep is dat alles nu overzichtelijk is. De vier boilers zijn schoongemaakt van binnen. Nu weet ik echt wat het betekent om kalkrijk water te hebben. In een paar jaar tijd is een kwart van een boiler gevuld met kalk. Nu ze weer schoon zijn (lang leve azijn) kunnen ze opnieuw worden geïnstalleerd. Ik hoop dat met de nieuwe waterontkalkmachine dit soort problemen echt voorbij zijn.

Nu wordt er had gewerkt om de basis rond te krijgen en dan gaan het echte leuke werk beginnen. Het creëren van de nieuwe ruimtes. Een van de ideeën is om in elke kamer een achterwand te bekleden met hout. En hout koop je zo gelijk bij de houtzagerij. Ik leer heel veel want een van de mensen die helpt met de verbouwing,  weet heel veel van hout en houtbewerken. Hij deelt veel kennis met mij en het is zo geweldig om al die kennis op te nemen. Ik stap in een compleet nieuwe wereld en dat bevalt mij reuze goed.

PS Gerrit Jan heeft de bevestiging van  zijn ontslag binnen, dus nu is het echt!

Ontslag ingediend

Gerrit Jan heeft een belangrijke stap gezet.

Jawel, in Nederland gebeurt ook weer eens iets. Ik heb mijn ontslag ingediend, bij rector Ferry Brokers. Hij was zo attent mij te vragen de brief bij een persoonlijk gesprek aan hem te overhandigen. Hij nam er echt de tijd voor, we hebben minstens een half uur gesproken met elkaar. Hij was belangstellend, en hij liet weten dat hij het een geweldige stap vond die wij maakten. Ik kwam er met een goed gevoel vandaan, ook omdat hij de lastige punten uit de recente geschiedenis van de Breul niet uit de weg ging. Weggaan van de Breul, is toch geen kleinigheid voor mij. Die school maakt zo een groot en belangrijk  deel van mijn leven uit. Maar het geeft me een goed gevoel dat de brief de deur uit is.

In Saint-Pompon heeft de herfst heeft zijn intrede gedaan. De bladeren beginnen te kleuren en de dagen worden korter en kouder. Vandaar dat ik de openhaard uitgeprobeerd heb. Kort en krachtig: een grote ramp. Er kwam meer rook in de kamer dan verdween in het rookkanaal. Mijn ogen doen nog pijn van de rook. Weer een kostenpost opvoeren, haard vervangen.

Het begint nu kouder te worden, de haard is dus niet te gebruiken en nu blijkt ook de pomp en het ventiel van de CV-kachel kapot te zijn. Gelukkig hadden we al besloten om een andere kachel aan te schaffen, want stoken op olie is nu niet het meest milieuvriendelijk. Het wordt een pellet kachel.  Afgelopen week dan ook druk in de weer geweest met het bepalen waar de nieuwe radiatoren geïnstalleerd moeten worden. De oude gietijzeren radiatoren gaan we ook hergebruiken. Deze moeten eerst vanbinnen schoongemaakt worden ( doorspuiten met een Kächer hogedrukspuit) en de verf moet eraf. Idee is om ze in de originele kleur weer opnieuw te installeren.

Afgelopen week is flink wat werk verzet. De waterleiding is zo goed als klaar. Alle buizen zijn vervangen door flexibele buizen en nu is het weer overzichtelijk. Hiervoor was veel breekwerk nodig. De eerste luiken zijn aan de rechterkant van het huis teruggeplaatst, voorzien van een nieuwe kleur.  Prachtig.

Iedereen werkt hard maar onderling minimaal overleg. Dus ben ik deze week maar in mijn ‘kracht’ gestapt. Het eerste werkoverleg hebben we gehad. Ik wil van de groep mensen een team maken die elkaar gaat aanvullen. Dus hup op tafel, waar ben je mee bezig en wat zijn je belemmeringen, hoe kunnen we je helpen om je belemmeringen op te heffen. De groep keek wel een beetje vreemd op van mijn vragen,  maar ik heb al terug gekregen dat deze aanpak goed werkt. Er zit nu vaart in en iedereen weet nu van elkaar waar ze mee bezig zijn en wat ze willen bereiken in hun werkweek.

Naast het werk afgelopen week ook drie keer uitgenodigd om te komen eten bij mensen. Heerlijke afwisseling. Dit weekend is het feest in Saint-Pompon. En er is een kermis. Nou ja, een boksbal, botsauto’s, een schiettent en een kinderdraaimolen. De kermismensen staan naast ons huis. Ze waren zo blij dat wij water wilden geven voor hun caravans. 

Oja, en ook nog vrijdag een Brocante bezocht. Wow ik keek mijn ogen uit.  Wilde gelijk van alles kopen voor ons huis. Maar ok, eerst wachten totdat alles klaar is en onze spullen komen en pas dan .......... shoppen!

Komende week gaat ik woensdag terug naar Nederland. Heerlijk weer tien dagen bij Gerrit Jan. Nu ga ik een plan van aanpak maken voor de komende week. Want de show must go on!

En door.......

En door....... is een uitspraak van  Anne, een goede vriend van mij. Deze week stond wederom in het teken van behang verwijderen. Ik heb nu wel de techniek te pakken, echter het is zoveel en ik heb na 1 week slechts 1/3 van al het behang kunnen verwijderen. Behang, behang en nog eens behang. Vandaar dat ik steeds in mijn hoofd heb "en door".

Ik mis Gerrit Jan heel erg. Hij is weer in Nederland en is alweer volop aan het les geven.

Het is gelukkig wat koeler geworden, nu een aangename werktemperatuur, zo rond de 24 graden. Ik sta elke ochtend op rond 7 uur. Wordt wakker, kijk uit het raam en zie met de meest fantastische luchten. Hier doe het voor!

De verf. Was nog een heel gedoe. In Sarlat, ongeveer 30 minuten met de auto, is een verfwinkel. Dus aan het begin van de week op naar Sarlat. Echter het is nog vakantietijd en de patron was op vakantie. Dus de dames konden de verf niet in grote hoeveelheden mengen. Daarom vrijdag wederom naar Sarlat. Daar uiteindelijk de verf meekunnen nemen. En een primeur! Jawel ik heb mijn eerste cheque uitgeschreven. Heel spannend, want ik hoor alleen maar horror verhalen over de cheques. En ja hoor, staat een bordje op de toonbank dat cheques niet geaccepteerd worden. Heb ik weer.

Natuurlijk kun je pinnen, maar ook daar weer allerlei beperkingen qua limiet. Gelukkig kon de schilder, die mee was, de dame overtuigen dat ik echt geen ongedekte cheque uit ging schrijven. En dan is Frankrijk weer geweldig, ineens kon ik wel met een cheque betalen.

Met deze kar vol verf verlieten we dan ook de winkel. Nu gaat het echt gebeuren, de luiken en de raamkozijnen gaan er geweldig uitzien.

Het gaat nu ook echt ruiken naar een klushuis. En mengeling van natpapier (behang dus ;-)  en houtkrullen met een vleugje terpentine. Er zijn nu verschillende mensen aan het werk in ons huis. En daar moet je goed voor zorgen. Dus ik heb een pruimentaart gemaakt voorbij de koffie. Lang leve het kant en klare deeg. Koop je op rollen, inclus bakpapier. In de bakvorm doen, pruimen op, wat  boter met suiker en de oven in. Zie hier de overheerlijke pruimentaart.

Al het hang en sluit werk van de luiken is maximaal overgeschilderd de afgelopen jaren. Met andere woorden, niets doet het meer. Wij hebben besloten om alles toch weer te gaan gebruiken. Hmnmm zo'n besluit is in een paar tellen genomen. De praktische uitvoer vergt toch meer tijd. Al het metaal dus aan het behandelen met een afbijt middel. Gelukkig ben ik als verpleegkundige opgevoed, dus het gaat heel systematisch.

De spullen klaargelegd, handschoenen aan, oogbescherming en aan de slag. Nou dat viel vies tegen. Er zitten zoveel lagen verf op dat ik nog wel dagen bezig ben. Goed dus nu even geen behang afsteken.


En dan wordt het weekend. Een zeer goede vriend van Gerrit Jan kwam langs en hij zit ongeveer op een dik uur rijden, ten zuiden van ons, in een huis. Zaterdagmiddag ben ik daar naar toe gegaan.  Heerlijke onderbreking. Had ik ook hard nodig want mijn 'kantoor' handen doen helemaal zeer. Ik ben, dankzij de gastvrijheid van Raymond, weer helemaal opgeladen voor de nieuwe week. En ik heb er een nieuwe vriend bij, die zelfs al in onze auto wilde gaan rijden....... Gaspar.

Oja, ik maak tegenwoordig liveblogs op Facebook.  Kun je gelijk zien hoe het er aan toe gaat in Villa Léovil.  Zoek op Facebook naar Villa Leovil Saint Pompont en word vriend, kun je alles volgen.