Het tegelwerk in de douche, van de suitekamer beneden, was de druppel die de emmer deed overlopen en de aanleiding om wat wisselingen in het team te bewerkstelligen.
Gelukkig was Gerrit Jan de afgelopen week hier en vriend Lex. Het vergde de nodige reflectie om tot de conclusie te komen dat het nodig was om knopen door te hakken. Dit hoort er dus ook bij.
Ik heb weer veel geleerd van de afgelopen weken. Met name het gevoel dat je afhankelijk bent in deze transitiefase van ons leven. Dat is natuurlijk niet zo, maar het voelt wel zo. Daarom is het doorhakken van knopen zo moeilijk. Het leuke is dat we in no time weer mensen om ons heen hebben die verder willen met de verbouwing.
Heerlijk dus dat Gerrit Jan de afgelopen week hier was.
Hier volgt nu het verhaal van Gerrit Jan;
Het is niet te geloven wat er allemaal gebeurd is sinds de
zomer. Vrijwel alle behang weg, vloeren liggen open, badkamers zijn gesloopt,
deuren en muren verplaatst. Weekje weer schouder aan schouder met mijn man en
echtgenoot voelde weer goed, het afscheid beduidend minder. Maar goed, dat
hoeft hierna nog maar één keer. Leuke tijd ook gehad met Lex. Samen de
muur aan de Route de Besse kant ontdaan van wingerd en bamboe, en natuurlijk
ook wat tripjes gemaakt.
We moesten was toeristische plekken zien, want ja, je
moet straks wel weten waar je de gasten heen kunt sturen. We kozen Castelnaud
le château. In de zomer niet te doen vanwege de massa's toeristen, maar nu heel
kalm. Schitterend uitzicht over de Dordogne. Het kasteel oogt erg aangeharkt en
netjes, maar als je het op je in laat werken is het toch wel indrukwekkend. Je
moet wel bedenken dat het tot 1966 een ruïne was. Vanaf die tijd kwam er
namelijk ineens heel veel aandacht voor le Patrimoine, onder leiding van
minister Malraux, die ook de Marais in Parijs voor de ondergang heeft behoed.
Veel gezellige etentjes uit en thuis, onder andere bij
L'Envie de Mets, en bij Arnaud en Cornelia thuis. Heel grappig was ook het
diner in het restaurant van Sander in Florimond. Wat een feestnummer is dat.
Goede producten, heerlijke wijn, en veel grappig geouwehoer. Dat was een
welkome ontspanning na alle stress van deze week.
Donderdag en vrijdag zijn de dennenbomen en de kastanjeboom bij het zwembad gekapt. Ongelooflijk hoe dat ging. De dennenbomen waren wel 20 meter hoog. Onze overbuurman heeft de bomen gekapt en alles is gewoon opgefikt op het terrein naast ons huis. Natuurlijk mag dat niet en de mannen van de gemeente waren dan ook snel ter plekke. Er werd wat gesmoesd en weg waren ze weer. Lang leve het platteland van Frankrijk.
Vanmiddag een mooie wandeling gemaakt in de omgeving van ons huis. Net voor de regenbui weer terug. En nu schijnt de zon. De komende week, eind oktober! wordt het 25 graden. Een zalig vooruitzicht en we gaan gewoon door.......
