Het is zo ver, ik (GJ) ben eindelijk definitief aangekomen in Saint-Pompon. Kerst hebben we een dag vervroegd, dat was geen probleem, want het viel in een weekend. Dus, de vierentwintigste bij Ulco en Joanneke met de familie Hoekstra, en de vijfentwintigste bij Marieke, met de familie Fonk / Bierens de Haan. Zo konden we op tweede kerstdag terugvliegen naar Bergerac.
De weken voor kerst waren, voor mij althans, een emotionele achtbaan. Het ene moment kon ik niet wachten om alles wat met school te maken had, achter me te laten, het andere werd ik overvallen door een soortement verdriet dat hoort bij afscheid nemen. Toen ik dat eenmaal verwerkt had, kon ik me overgeven aan de stroom van afscheidsetentjes en feestjes, die me te wachten stond. Op 14 december gaf ik mijn allerlaatste les aan mijn mentorklas. Traditiegetrouw werden de laatste tien minuten overgenomen door collega's en leerlingen. Met zijn allen "Non je ne regrette rien" gebulderd, ik werd bedolven onder lelies en kaartjes, en vertrok vervolgens naar Utrecht voor een afscheid van het vwo bovenbouwteam, eerst naar de Pyke Koch tentoonstelling in het Centraal museum, daarna borrelen en dineren in de stad. Eerder die week had ik al een gezellig sectieafscheid gehad, bij collega Pablo thuis, Daarna begon de toetsweek, met eerst een laatste excursie CKV naar Rotterdam. Op dinsdag kwam Tjitze naar Nederland, en op woensdag volgde dan mijn definitieve afscheid van De Breul; een geweldig feest met speeches, liedjes en sketches van mijn collega's, en niet te vergeten een lawine aan cadeautjes, verpakt als "een koffer vol herinneringen.
Dat was dan een hele mooie afsluiting van een periode van 32 jaar aan De Breul, en 33 jaar voor de klas. 's Avonds gezellig gegeten in Bilthoven met Tjitze, mijn moeder en mijn broer. De volgende dag moest ik nog naar school om de schoolonderzoeken literatuur van V6 na te kijken, mijn opvolgster in te werken en een exitgesprek te voeren. Dat schoolonderzoek kreeg ik niet helemaal af, dus een deel van de vrijdag was ik daar ook nog zoet mee.
Het was heerlijk om "thuis" te komen in Saint-Pompon; de kachel is eindelijk in bedrijf, dus beneden kan er gestookt worden. Morgen wordt onze slaapkamer aangesloten. Er zijn enorme vorderingen gemaakt met de suitekamer; de houten wandbekleding van Tjitze ziet er prachtig uit, de douche is praktisch klaar, en er zijn mooie vensterbanken en een wastafel van acaciahout aangebracht.
Vele leidingen zijn netjes weggewerkt, en de elektriciteit begint ook aardig te vorderen. Het stucwerk in de hal is klaar. We zijn er heel blij mee! Vandaag hebben Tjitze en ik de handen uit de mouwen gestoken met het afkrabben van een aantal ramen, en het schuren van deuren en deurposten in de hal.
Onze volgende zorg wordt de verhuizing van onze inboedel; het regent hier inmiddels regelmatig en overvloedig, dus het veld naast ons huis, waar de verhuiswagen straks overheen moet, is in een modderpoel veranderd. Dat zal nog een hele toestand worden als het zo ver is.
woensdag 27 december 2017
vrijdag 1 december 2017
De winter staat voor de deur
Ons huis heeft dikke muren. Voor de zomer is dit geweldig want het blijft dan relatief koel binnen. Nu is het vreselijk koud binnen. Geen verwarming en in de nachten min vijf graden. Het is huis is net een soort koelcel geworden. Gelukkig heb ik van een vriendin een elektrische deken gekregen en kan ik op mijn slaapkamer een klein haardvuurtje maken. Een elektrische oliekachel en een butagas kachel moeten verder de kamer enigszins op een comfortabele temperatuur krijgen. En dan ben je met een kamertemperatuur van vijftien graden al heel blij.
Nu even goed nieuws. Volgende week moet beneden de verwarming operationeel zijn. Dit is ook weer een heel verhaal op zich geworden. Het idee was om een pelletkachel te laten instaleren. Les die we geleerd hebben is de volgende. Doe nooit zaken in de winter ten aanzien van verwarming hier in France, want dan wordt bijna het dubbele gerekend voor de installatiekosten. Wij schrokken ons een hoedje toen we de offerte kregen. Dus nu besloten om de oude oliekachel te laten reviseren en de komende jaren te gebruiken. Geeft ons meer tijd om ons te oriënteren op een goede prijs. In de zomer dus een nieuwe kachel laten installeren is het devies.
Tot slot nog even mijn ontdekking van de maand. Vlakbij het vliegveld van Bergerac is zowaar een heuse Action winkel. Heerlijk spullen gekocht voor weinig geld, onder andere handschoenen om de koude avonden met warme handen door te komen.
Volg ons ook op Facebook, hier kun je live vlogs zien van de vorderingen in Villa Léovil.
Nu even goed nieuws. Volgende week moet beneden de verwarming operationeel zijn. Dit is ook weer een heel verhaal op zich geworden. Het idee was om een pelletkachel te laten instaleren. Les die we geleerd hebben is de volgende. Doe nooit zaken in de winter ten aanzien van verwarming hier in France, want dan wordt bijna het dubbele gerekend voor de installatiekosten. Wij schrokken ons een hoedje toen we de offerte kregen. Dus nu besloten om de oude oliekachel te laten reviseren en de komende jaren te gebruiken. Geeft ons meer tijd om ons te oriënteren op een goede prijs. In de zomer dus een nieuwe kachel laten installeren is het devies.
een balk uit de keukenvloer
Ik denk dat ons streven om voor de kerst de beneden verdieping klaar te hebben net niet gehaald kan worden. De vloer van de woonkamer/keuken bleek de balkconstructie zo slecht te zijn dat een groot deel van de balken vervangen moest worden. Dus ook het parket voor het keukendeel moest vervangen worden. Gelijk de keuken ook maar gesloopt. Er komt een nieuwe keuken. Dus naar Ikea in Toulouse geweest voor een oriëntatie bezoek. Ok en lekker rondneuzen, heerlijke lunch gehad. Een vriendin die oorspronkelijk uit Zweden komt was gezellig mee.
en weg is de keuken...en ziehier de nieuwe vloer
In de bijkeuken nu een gezellig en heel handig keukentje gemaakt. Is klein, maar van alle gemakken voorzien. Ik realiseer mij dat ik eigenlijk aan een soort kampeeravontuur begonnen ben. Oh en alles zit onder het stof van het gips. Goed ik laat het maar gebeuren. Op een dag is het gewoon klaar en krijgen we weer een schoon huis.
Gerrit Jan is nu in Nederland. De laatste fase van zijn werkzame leven als leraar is ingegaan. Een periode van afscheid nemen. En ik mis hem hier in Léovil. Zeker op stressmomenten zoals vorige week zondag. De zon scheen dus ik besloot om een wandeling te maken. Genieten van de prachtig gekleurde heuvels. De bladeren hebben allemaal geel/rood tinten. Kom ik terug in het huis en kijk naar het plafond van de woonkamer. Zie ik daar een waterdruppel hangen! Oh crisis, het hele plafond stond een laag water op! De afgelopen maanden was water gelekt uit een knelkoppeling die niet goed was aangesloten. Water afgesloten en leiding geleegd. Een emmer gepakt en een grote handdoek en via een gat in de vloer op de eerste verdieping maar begonnen met deppen, kijk op dit soort momenten mis ik mijn man heel erg.
lekkage
Tot slot nog even mijn ontdekking van de maand. Vlakbij het vliegveld van Bergerac is zowaar een heuse Action winkel. Heerlijk spullen gekocht voor weinig geld, onder andere handschoenen om de koude avonden met warme handen door te komen.
Volg ons ook op Facebook, hier kun je live vlogs zien van de vorderingen in Villa Léovil.
Abonneren op:
Posts (Atom)