Het is zo ver, ik (GJ) ben eindelijk definitief aangekomen in Saint-Pompon. Kerst hebben we een dag vervroegd, dat was geen probleem, want het viel in een weekend. Dus, de vierentwintigste bij Ulco en Joanneke met de familie Hoekstra, en de vijfentwintigste bij Marieke, met de familie Fonk / Bierens de Haan. Zo konden we op tweede kerstdag terugvliegen naar Bergerac.
De weken voor kerst waren, voor mij althans, een emotionele achtbaan. Het ene moment kon ik niet wachten om alles wat met school te maken had, achter me te laten, het andere werd ik overvallen door een soortement verdriet dat hoort bij afscheid nemen. Toen ik dat eenmaal verwerkt had, kon ik me overgeven aan de stroom van afscheidsetentjes en feestjes, die me te wachten stond. Op 14 december gaf ik mijn allerlaatste les aan mijn mentorklas. Traditiegetrouw werden de laatste tien minuten overgenomen door collega's en leerlingen. Met zijn allen "Non je ne regrette rien" gebulderd, ik werd bedolven onder lelies en kaartjes, en vertrok vervolgens naar Utrecht voor een afscheid van het vwo bovenbouwteam, eerst naar de Pyke Koch tentoonstelling in het Centraal museum, daarna borrelen en dineren in de stad. Eerder die week had ik al een gezellig sectieafscheid gehad, bij collega Pablo thuis, Daarna begon de toetsweek, met eerst een laatste excursie CKV naar Rotterdam. Op dinsdag kwam Tjitze naar Nederland, en op woensdag volgde dan mijn definitieve afscheid van De Breul; een geweldig feest met speeches, liedjes en sketches van mijn collega's, en niet te vergeten een lawine aan cadeautjes, verpakt als "een koffer vol herinneringen.
Dat was dan een hele mooie afsluiting van een periode van 32 jaar aan De Breul, en 33 jaar voor de klas. 's Avonds gezellig gegeten in Bilthoven met Tjitze, mijn moeder en mijn broer. De volgende dag moest ik nog naar school om de schoolonderzoeken literatuur van V6 na te kijken, mijn opvolgster in te werken en een exitgesprek te voeren. Dat schoolonderzoek kreeg ik niet helemaal af, dus een deel van de vrijdag was ik daar ook nog zoet mee.
Het was heerlijk om "thuis" te komen in Saint-Pompon; de kachel is eindelijk in bedrijf, dus beneden kan er gestookt worden. Morgen wordt onze slaapkamer aangesloten. Er zijn enorme vorderingen gemaakt met de suitekamer; de houten wandbekleding van Tjitze ziet er prachtig uit, de douche is praktisch klaar, en er zijn mooie vensterbanken en een wastafel van acaciahout aangebracht.
Vele leidingen zijn netjes weggewerkt, en de elektriciteit begint ook aardig te vorderen. Het stucwerk in de hal is klaar. We zijn er heel blij mee! Vandaag hebben Tjitze en ik de handen uit de mouwen gestoken met het afkrabben van een aantal ramen, en het schuren van deuren en deurposten in de hal.
Onze volgende zorg wordt de verhuizing van onze inboedel; het regent hier inmiddels regelmatig en overvloedig, dus het veld naast ons huis, waar de verhuiswagen straks overheen moet, is in een modderpoel veranderd. Dat zal nog een hele toestand worden als het zo ver is.