Koffer inpakken maar eerst nog een klus

Gerrit Jan is onderweg naar Parijs en ik heb net mijn koffer gepakt. Morgen vertrek ik naar de Dordogne samen met vriendin Adrianne.

De afgelopen week druk bezig geweest met het maken van een checklijst. Bij de vorige bezichtigingen zat ik achteraf nog steeds met allerlei praktische vragen over een huis.
Hoe zit het eigenlijk met de verwarming, hoe oud is de verwarringsketel?
Hoe oud is de bedrading van de elektriciteit? Moet er veel vernieuwd worden?
Gaan ramen makkelijk open en dicht?
Uiteindelijk is het een lijst geworden van zes pagina's. Adrianne gaat mij ondersteunen in het beantwoorden van al de vragen. En het geeft mij houvast, zeker nu Gerrit Jan niet mee kan, lijkt het mij handig om de huizen aan de hand van de checklijsten met hem te bespreken.

Fotoshoot
Gisteren wat het zover: de fotoshoot.
Vroeg opstaan en daarna opruimen, opruimen en nog eens opruimen en poetsen. Gerrit Jan de bovenverdieping en ik heb beneden onderhanden genomen. Dozen gehaald om spullen in te doen. Natuurlijk kom je dan hele leuke spullen tegen en spullen die je al een tijd lang miste. En spullen die je moet lezen........ (waar dus geen tijd voor is...) De tijd vloog dus ook om en voordat wij er erg in hadden ging de deurbel. De fotograaf! En de vloer is nog nat van het dweilen.....

Vriend Anne heeft de foto's gemaakt. Een kanjer dat hij ons wil ondersteunen met zijn expertise. Grappig dat hij helemaal verbaasd was dat ons huis zo opgeruimd was, tegen het, voor ons doen, saaie aan. Anne is interieurstylist dus met de aankleding en het goed vastleggen van de ruimtes op de foto's komt het wel goed. Ik was onder de indruk hoeveel bij het maken van een foto komt kijken. Ik ben namelijk het type van snel met je mobieltje een plaatje schieten. Ons huis leek op een gegeven moment net de set van een reportage fotoshoot. (Eigenhuis en Interieur gevoel). Grote lampen voor de belichting, snoeren over de grond etc. - mijn rol was bijvoorbeeld ervoor zorgen dat die snoeren dan weer niet in beeld zouden komen -.

En het resultaat mag er zijn! We hebben prachtige foto's. Foto's die recht doen aan ons huis.  Deze komen op Funda met als doel  de potentiële koper te prikkelen om ons huis te komen bezichtigen.

Gerrit Jan en ik gingen, nadat Anne weer vertrokken was, samen de foto's bekijken en ineens kregen we een gevoel van ...... waar zijn we mee bezig! Wat een geweldig huis hebben we. We wonen in een fantastische buurt, waarom laten we dit achter?  Straks komen we in een huis wat helemaal opgeknapt moet worden, het comfort mogelijk nog ver te zoeken is?
Nog net geen paniekgevoel. Door samen ons plan, het waarom, weer te bespreken merkte ik dat dit helpt om met deze gevoelens om te kunnen gaan. Het onbekende maakt onzeker, je wilt eigenlijk steeds zekerheden in het leven en het spanningsveld tussen deze twee maakt  het voornemen om te emigreren een echt avontuur.

Morgen vlieg ik naar Bergerac, pak daar een huurauto en dan op pad.

En nu aan de slag

Ik merk dat we nu in een onzekere fase zitten. Het is best wel complex emigreren naar Frankrijk. Het bezoek aan de emigratiebeurs heeft ons goed gedaan. Er is zoveel te vinden op internet, maar het gesprek met een ervaringsdeskundige kan heel veel steun geven. Ik liep de afgelopen week rond met het gevoel van ‘zij deden het, dus kunnen wij het ook’. 

Gelukkig heeft Gerrit Jan twee geweldige boeken gekocht op de beurs. Het eerste boek ‘Wonen en kopen in Frankrijk’ is een goed naslagwerk.  Helder geschreven, met echt alle denkbare onderwerpen die langskomen bij het kopen van een huis in Frankrijk. Daarnaast het ‘Frans onroerend goed woordenboek’. Is nu al heel handig. Ik wist niet wat een POS was. Ik had gelezen dat je naar de POS moet vragen bij het kopen van een huis. Dus het woordenboek erbij gepakt. POS staat voor ‘plan d’occupation des sols’ oftewel bestemmingsplan. 

De afgelopen week hebben we ook gekozen met welke makelaar we voor ons huis in zee gaan. Besloten om het zelf te gaan verkopen. Nou ja zelf, heel concreet, zelf de bezichtigingen doen en foto’s van het huis maken, een tekst voor op de website etc. Dit scheelt aanmerkelijk in de kosten. Gelukkig hebben we een goede makelaarsservice gevonden die ons bij de verkoop gaat ondersteunen.

Inmiddels weet ik ook alles van hypotheken en belastingen. Dat valt ook niet mee. Zelfs een medewerker van de belastingtelefoon bevestigt dat de regels rondom de verkoop van je huis en banksparen als hypotheekvorm, in relatie tot emigreren, moeilijk te vinden zijn op de website van de belastingdienst. Gelukkig kreeg ik een goede uitleg en kon daarna weer verder. Niet zomaar dingen doen is mijn devies dus uitzoeken totdat het helder is,  dan kom je ook niet voor verrassingen te staan.

Naast dit alles natuurlijk ook de leuke dingen van dit avontuur. Gerrit Jan heeft mooie spullen, geheel in de Franse sfeer gekocht, nu staan ze al te pronken in onze woonkamer. En ik zwijmel weg in de tijdsschriften die over inrichten gaan. Mijn favoriet is toch wel het Engelse woontijdschrift Country Living. Laat nu net deze maand het thema Modern Rustic zijn. Deze stijl heb ik in gedachte voor onze plannen. Maar ik sta niet alleen in dit avontuur, dus welke stijl wordt nog een bespreekpuntje……..

 

Spulletjes!

Gealarmeerd door vriend André naar een antiquair op de Oude gracht gefietst, waar uitverkoop is. Dure grap! 😅 Gekocht: een negentiende eeuwse spiegel voor achter Marie-Antoinette, één set haardijzers met gezichtjes , 1 set gewone haardijzers, 1 koffieserviesje, 4 eettafel stoeltjes.

 

 
 

Saint Pompont

Hahaha, wat een naam hè! schattig toch? Een naam die ook voorkomt in de roman "De Gevleugelde" van Arthur Japin. Dat dorpje ligt vlakbij Le Dantou, waar wij al meermalen in een gîte gezeten hebben, dus het voelt haast als thuiskomen, als we daar naar toe gaan. We zitten al te fantaseren over een "Jardin de thé" die we daar zouden kunnen gaan inrichten. In mijn gedachten ben ik al druk met het bakken van honderden Madeleines en tartes aux pommes.  Voordat we dat kunnen gaan doen, moet ik eerst, in Frankrijk, een cursus gaan volgen. Volgend Rudolf en René van de beurs is dat niet meer dan een paar keer op komen dagen, en dan heb je het "diploma"op zak. Zonder dat mag je niets schenken of serveren aan je gasten. Het voelt raar, ineens begint iets, dat tot nu toe meer een soort hersenspinsel was, een château en Espagne, opwindend dichtbij te komen: une chambre d'hôtes en France!

Op naar de emigratiebeurs

Wakker worden en de tuin is bedekt met sneeuw. Prachtig gezicht. Snel ontbijten want op naar de emigratiebeurs in Houten. Op de fiets ongeveer 25 minuten fietsen door de wit besneeuwde velden.
We hadden al een heel programma gemaakt, met het thema: wonen en kopen in Frankrijk.

Het kopen van een huis in Frankrijk is niet iets wat je elke dag doet, laat staan in een land als Frankrijk. Andere taal, gebruiken, regels en wetten. Goed voorbereiden is het devies. De emigratiebeurs komt dan ook voor ons op het goede moment.

Als eerste de lezing bezocht van René van Hulst en Rudolf Bouwmans, zij waren in 2009 te zien in het programma Ik Vertrek.  Zij hebben een chambres et table d'hotes, gites en een mini-camping. Hoe kijken zij terug op hun emigratie en welke tips hebben zij?

Zo grappig dat Gerrit Jan en ik de start die zij maakten heel herkenbaar vonden. Zo zitten wij er ook in. Dus na de lezing snel hun stand opgezocht, dit zijn immers de ervaringsdeskundigen! Hier moeten we mee in gesprek en kunnen we onze vragen stellen. Geweldig leuk gesprek gehad en weer een paar puzzelstukjes kunnen leggen in ons plan.

Verder hebben wij ons verdiept in het fenomeen: Compromis de Vente ( de wederkerige voor-overeenkomst) Dit is de eerste fase van de aankoop van Frans onroerend goed. Het leuke van een beurs is dat je dan weer een lezing kunt volgen. Veel opgeschreven, hmmmm natuurlijk kan ik nu de helft niet meer ontcijferen, maar toch blijven een aantal zeer praktische tip mij bij.
Bijvoorbeeld:
1) let vooral op wat er niet staat in zo'n contract, wat er weggelaten wordt dus.Daar zitten de voetangels en klemmen. Wij hebben natuurlijk geen verstand van juridische zaken,  tip laat een expert de compromis de Vente nakijken op bijvoorbeeld overlijdensrisico's. Stel een van de twee kopers komt te overlijden, moet je de verkoop dan door laten gaan of kun je ontbinden? Staat hierover iets in de voor-overeenkomst?
2) en deze, als een van de verkopers komt te overlijden, moet het dan verkocht worden of mogen derden uit de familie daar dan weer aanspraak op maken?

Goed dit is een klein voorbeeld van zaken waar je als leek natuurlijk niet op komt.

Na de lunch bleek onze Franse makelaar (Martin Smulders) ook op de beurs te staan. Feest van herkenning. Hij maakte gelijk een opmerking over een huis dat op ons februari bezoeklijstje staat. Advies, schrap het maar, daar moet teveel aan gebeuren, niets voor jullie. Ok.......dus gelijk een ander huis van onze lijst besproken. En nu zijn we door de toelichting die hij over het huis  gaf, om....😄.

Ideaal voor ons plan om een chambres d'hotes te beginnen. Op 2 maart ga ik dit huis bezoeken, wil eigenlijk morgen al gaan.

Een droom?

Frankrijk, Frankrijk en nog eens Frankrijk. Ik kan het niet meer loslaten. Gisteravond naar een aflevering van 'ik vertrek' gekeken. Twee mannen gaan een B&B beginnen in Portugal. Mijn moeder stuurt mij net een whatsapp of ik deze aflevering gezien heb? Ze zag ons al .......


Mijn droom...... wonen in Frankrijk samen met mijn man Gerrit Jan. En ja, een Chambres d’Hôtes beginnen.....met een gites of safaritenten erbij.
Jaren dromen, maanden lang avond aan avond allerlei huizen op websites als d'immobilier et Green-acres.com bekeken. Elke vakantie in Frankrijk stilstaan bij de etalages van de makelaars.
Ach hoe herkenbaar.
In de herfstvakantie van 2016 al een aantal huizen bekeken samen met een makelaar. Voorproeven.
Maar nu gaat het serieuze werk beginnen. We hebben een lijst met zes huizen in de Dordogne. Zes favorieten die ik samen met een vriendin eind februari ga bekijken. Gerrit Jan zit die week in Parijs en kan daarom niet mee.

In deze blog ga ik verslag doen van ons avontuur. Emigreren is niet zomaar iets. Dat wordt mij nu wel duidelijk. Ik hou van uitdagingen en als het niet duidelijk is, dan duik ik daar helemaal in. Dus ik kan mijn hart ophalen met ons plan. 😊

Misschien is dit volgend jaar wel onze nieuwe omgeving?
Leven op het Franse platteland.